İlk olarak, peygamberliğini ilân etmeden evvel onun karakteri hakkında kavminin bir bütün olarak ne düşündüğüne dair elimizde delil mevcuttur. Bu devrede, kavmi arasında "Emin" ve Sadık" diye tanınmıştı (Hişam). Her devirde namussuzluk ve sahtekârlık ithamı
Devamını Oku
Rivayete göre, Peygamber Efendimiz (S.A.V.) konuşurken daima nezih bir lisan kullanırdı ve çağdaşlarından çoğunun tersine, ikide bir küfreden ve buna yemin şeklinde Allah’ın (C.C.) adını da karıştıran küfürbazlardan değildi (Tirmizi). Bir Arap için, bu müstesna
Devamını Oku
Hz. Resulüllah (S.A.V.)’ın yemesi ve içmesi son derece sade idi. İyi pişirilmemiş veya iyi hazırlanmamış yemeklerden şikayet etmezdi. Böyle yemekleri hazırlayan şahıs hayal kırıklığına uğramasın diye, mümkün olduğu kadar yerdi. Ancak bir yemek yenilemeyecek gibi
Devamını Oku
Hz. Resulüllah’ın (S.A.V.) hayatının her cephesinde Allaha karşı sevginin ve bağlılığın hâkim olduğu görülüyor. Taşıdığı mesuliyetlerin ağırlığına rağmen, hem gece ve hem de gündüz, vaktinin büyük bir kısmını Yüce Allah’a (C.C.) ibadet ve hamd-ü sena
Devamını Oku
Bununla birlikte, Hz. Resulüllah (S.A.V.) ibadet meselesinde merasim ve tekellüfü asla tasvip eylemez ve bir ibadet şekli olarak nefse eziyeti hoş görmezdi. Gerçek ibadet Yüce Allah’ın (C.C.) insana bahşettiği zihnî kuvvetleri ve kabiliyetleri iyi ve
Devamını Oku
Zevcelerine (R.A.) karşı son derece şefkatli ve insaflı davranırdı. Onlardan biri bazen kendisine karşı gereği gibi hürmet ve riayette kusur ederse sadece gülümser ve aldırmazdı. Bir gün Hz. Ayşe’ye (R.A.): "Ayşe! Bana ne zaman dargın
Devamını Oku
Hz. Resulüllah (S.A.V.) felâket ve sıkıntı zamanlarında son derece sabırlı idi. İşlerin aksi gitmesi karşısında cesaretini kaybetmez ve şahsî arzuların esiri olmazdı. Kendisi doğmadan babasının öldüğünü ve henüz küçük bir çocuk iken de annesini kaybettiğini
Devamını Oku
Hz. Muhammed Resulüllah (S.A.V.) her zaman nefsine son derece hâkim ve soğuk kanlı idi. Hatta bir hükümdar mertebesine yükseldiği zaman bile her kesin söylediğini sabırla dinler, ve küstahlık yapanlara tahammül edip mukabelede bulunmazdı. Doğu memleketlerinde
Devamını Oku
Araplar iltimasa ve adam kayırmağa fazla düşkündüler, ve muhtelif insanlara muhtelif şekillerde muamele ederlerdi. Bu günün sözde medenî memleketlerinde bile tanınmış olan ve yüksek mevki işgal eden zatları icraatlarından dolayı hesaba çekmekten kaçınırlar; fakat kanunu
Devamını Oku
Hz. Resulüllah (S.A.V.) fakir zümrelerin durumunu düzeltmek ve toplum içindeki mevkilerini yükseltmek yolunda her türlü tedbire başvurmaktan bir an bile geri durmazdı. Bir gün sahabeleriyle otururken tesadüfen yanlarından zengin bir adam geçti. Hz. Resulüllah (S.A.V.)
Devamını Oku
