Bu küçük kitap, Sevgili Peygamberimizin (s.a.v.); “Her kim namazımızı kılar, yüzünü kıblemize çevirir ve bizim kestiğimiz hayvanın etini yerse, o Müslüman’dır. O, Allah’ın ve Allah’ın Resulünün korumasındadır. Allah’ın korumasını (zimmetini) bozmayınız.” (Sahih-i Buhâri, Cilt I; Kitab-üs Salât,’ Sayfa 56)
Hadis-i şeriflerinin hikmetine dayanarak, yüzyıllar boyunca birlikte ve dayanışma içinde yaşayan, ancak daha sonra mezhep ve tarikat ayrılıklarına düşen Müslümanların birbiriyle çekişmeleri ve savaşmaları, birbirinden kopmaları, hatta birbirlerini kafir ilan etmeye varacak derecede kin ve nefret duygularına kapılmaları yanı sıra, kıblesi Mekke olan, beş vakit namaz kılan, oruç tutan, zekat veren, Allah adıyla kesilen hayvan eti yiyen, Peygamberimizi her anışta ona salam gönderen, ancak hacca gitmek istedikleri halde, bulundukları İslam ülkesinin parlamento kararı ile Müslüman sayılmadıkları için hac izni alamayan, Şehadet Kelimesi’ni açıkça söylediklerinde tutuklanıp hapse atılan, malları ve mülkleri yağmalanıp ateşe verilen, katledilen, topraklarından sürülen ve mezarlarından cesetleri çıkarılan bir grup Müslüman’ın kısa bir hikayesini anlatmaktadır.