Mehdi (A.S.)’ın birinci halifesi Nuriddin Hazretleri diyor ki;
El-hamdulillah kelimesi uçsuz bucaksız bir denizdir, ben bunu namaz içinde okuyunca duraklarım ve bu denize dalarım. İnsanlar genelde zorluk günlerinde isyana doğru gider, neden Allah-u Teala beni bu zor duruma soktu vs. diye. Ben de diğer insanlar gibi çok büyük zorluklarla karşı karşıya kaldım ve bazen bu zorluklar o kadar korkunç olurdu ki canım elimden gider diye düşünürdüm. Ben Kur’an-ı Kerim’i açıp oradaki ilk kelimeyi El-hamdulillah’ı okuduğum zaman benim içim açılır ve içim coşar. Bu ne güzel kelimedir. Allah’a tam şimdi hamd etme vaktidir. Neden hamd etme vaktidir? Düşünebilirsiniz ki zaten zorluk günlerindeyiz ve insanlar genellikle sıkıntı anlarında şikayetçi olurlar.
Yedi sebepten dolayı insan zorluk günlerinde Allah’a (c.c.) çok çok hamd etmelidir.
1- İnsanın başına gelen sıkıntılar çeşit çeşittir. Bunların bazıları dinidir bazıları ise dünyevidir, insanın başına her iki türlüsü de gelebilir. Dini sıkıntı açısından olabilirdi ki insan öyle bir günah işleyebilirdi ki mesela çocukları dinden uzaklaşır veya kendisi mürted olur bu insanın. Bundan dolayı orda “El-hamdulillah. Ey Allah! Hamd senindir ki sen bu kadar büyük lutuf ettin ki dünyevi sıkıntılarla beni karşı karşıya bıraktın ve dini bir musibet benim başıma gelmedi.”
2- Sonra, insanın başına sıkıntılar geldiği zaman o insanın günahları için keffaret olur. Ve Mü’min düşünür; “bu Allah’ın ne büyük lütfudur ki kıyamet günü beni cezalandıracağına beni çeşitli sıkıntılardan geçirdi ve beni ahiretteki azaptan korudu El-hamdülillah.”
3- Her musibetten daha beter bir musibet vardır. Ve Mü’min ; Allah-u Teala beni daha beter bir sıkıntıdan korudu diyerek El-hamdulillah der.
4- Kur’an-ı Kerimden ve Hadisi şeriften şunu anlamaktayız. Bir musibetle karşı karşıya kaldığı zaman sabır edenlere ecir vardır ve Resulüllah (S.A.V.) buyuruyor ki;
Mümin her musibet anında sadece “İnna Lillahi ve İnna ileyhi raciûn” okur.
Ve şöyle dua eder “Allahümme ecirnî fi musibetî, Ve vahlufnî hayran minha” yani;
“Ey Allahım! Bu musibetin karşılığı olarak bana ecir ver Ve bunun yerini hayır alsın” diye dua eder.
5- Beşinci olarak Kuranı Kerim diyorki musibetler vaktinde sabır edenlere üç türlü ecir vardır.
“Ve beşşiris sabirin ellezine iza esabethüm musibetün gâlû inna lillahi ve inna ileyhi raciûn ulaike aleyhim salavatüm min rabbihim”
“Müjdele Ey Allah’ın Resulü; Musibet başlarına geldiği zaman inna lillahi ve inna ileyhi raciun diyenlere müjdele, onlar üzerinde Allah’ın salavatları vardır.” Bu insanlar Allah’ın salavatlarına nail olurlar. Ve insan orda “El-hamdulillah, Allah-u Teala beni salavatlara layık gördü” diyerek Allah’a hamd eder.
6- Altıncısı “Ve Rahmâ” rahmet iner. Mü’min; “Ben ne kadar hakir bir insan olduğum halde Allah-u Teala beni rahmetlerin ineceği yer olarak gördü El-hamdulillah.”
7- Ve en son Allahu Teala diyor ki “Ve ulaike hümül mühtedûn” Bu insanlar hidayet sahibi olup hidayet üzerinde Allah’a giderler, hidayetle sonuçlanır onların bu musibetleri. Ve orda da mümin derki “Her türlü övme ve övülme Allah’a aittir ki O bana dünya nimetleri verebilirdi ve ben bu yüzden sapıtabilirdim de, ama o, benim hayatım hidayetle sonuçlansın istedi ve beni seçti El-hamdulillah.”
Ve Nurettin hazretleri diyor ki; bir insan zorluk günlerinde bütün bu nimetleri tasavvur etse onun içinden El-hamdulillahi Rabbil Alemîn’den başka söz çıkmıyor. Ne kadar güzel bir öğretidir El-hamdulillah. Bu, Allah’ın bana bağışladığı çok latif bir nüktedir. İnsanın kalbini vecde veren, coşturan bir kelimedir El-hamdulillah.
Bu nedenle Kur’an-ı Kerim bu kelimeyle başladı ve Resûlüllah (S.A.V.) bütün hitaplarına El-hamdulillah ile başlardı.
