Namazın güzelliğini, yüceliğini ve mükemmelliğini oluşturan kısımlarına “Müstehaplar” denir. Müstehap kelimesi, tercih edilir, yeğlenir, sevilir anlamındadır. Şüphesiz bunlar farz, vacip yahut sünnet değildir. Müstehaplar şunlardır:
1- Secde yerinden gözünü ayırmamak.
2- Rükuda dizleri tutarken parmakları düz tutmak.
3- “Kavme” durumunda elleri yanlardan aşağı doğru sarkıtmak.
4- Secdeye kapanırken, önce dizleri, daha sonra elleri, burnu ve alnı yere değdirmek.
5- Secdeden sonra hiçbir yere tutunmadan ikinci rekata kalkmak.
6- “Kade”de el parmaklarını dizlerin hizasında Kıble’ye doğru uzanır şekilde uzatmak.
7- “Kade” ve “Cilse” durumunda sol ayağı yatırarak üzerine oturmak ve sağ ayağı, parmakları Kıble’ye doğru uzanır bir biçimde dik tutmak.
8- İlk rekatta okunan Kuran-ı Kerim ayetlerinin sayısının ikinci rekatta okunan ayetlerden daha fazla olması.
9- Bir imamın arkasında cemaatin Fatiha suresinin sonunda yüksek sesle “Amin” ve rükudan sonra içten sessizce “Rabbena ve lekel hamd” demesi.