Ben cemaatime kibirden sakınmalarını nasihat ediyorum. Çünkü kibir, Allah (c.c.) indinde pek çirkin bir şeydir. Siz, kibrin ne olduğunu bilemeyebilirsiniz. Bundan dolayı kibrin ne anlama geldiğini benim açıklamalarımdan anlamaya çalışın, çünkü ben Allah’ın (c.c.) ruhu (vahiy) ile konuşuyorum.
Akıl, ilim ve hünerde kardeşinden üstün olduğu için onu hakir gören kibirlidir. Çünkü böyle kimse akıl ve ilim kaynağı olarak Allah’ı (c.c.) kabul etmez ve kendini bir şey zanneder. Acaba Allah (c.c.) onu delirtip kardeşini daha akıllı, bilgili ve hünerli yapmaya kadir değil midir? Aynen bunun gibi malı, mülkü, mevkii ve şanından dolayı kardeşini hakir gören de kibirlidir. Çünkü o mal ve mevkinin Allah (c.c.) tarafından kendisine verildiğini unutmuştur. O kördür. O, Allah’ın (c.c.) birden felaket indirip onu “esfel-üs safilin[1]”e düşürüp, hakir gördüğü kardeşine daha çok mal mülk vermeye kadir olduğunu bilmez. Aynı şekilde beden sağlığı, güzelliği, çekiciliği ve gücüne güvenerek böbürlenen, alay ve istihza yoluyla kardeşine hakaret edici ad takıp, onun bedeni eksikliklerini dile getiren kimse de kibirlidir. O, vücudunu birden bire kardeşininkinden daha kötü bir hale getirebilecek olan Allah’tan (c.c.) habersizdir. Çünkü dilediğini gerçekleştiren Allah (c.c.), beden eksikliklerinden ötürü hakarete uğrayan kimseyi, sağlığa öylesine kavuşturur ki, vücut güzelliği ve sağlığı uzun bir müddet hiç eksilmez. Aynen böyle kendi gücüne güvenip dua etmekte tembel olan da kibirlidir. Çünkü O güç ve kudretin gerçek kaynağını tanımamakta ve kendini bir şey zannetmektedir.
Ey benim aziz cemaatim! Eğer Allah (c.c.) indinde herhangi bir açıdan kibirli sayılmak istemiyorsanız, o zaman söylediklerimin hepsini hafızalarınıza yerleştiriniz. Çünkü biriniz Allah (c.c.) indinde bir cihetten kibirli sayılabilir ve bundan haberi bile olmaz. Kardeşinin söylediği yanlış bir kelimeyi kibirle düzelten, onun sözünü tevazuyla dinlemeyip ondan yüz çeviren ve yanında oturmakta olan fakir kardeşinden hoşlanmayan herkes kibirlidir. Dua edenle alay edip dalga geçen, Allah’ın (c.c.) gönderdiği ve memur ettiği kişiye (yani Vadedilen Mesih’e) tam olarak içtenlikle itaat etmek istemeyen, onun sözlerine kulak asmayan ve onun yazdıklarını dikkatle okumayan kimse de kibirlidir. Bundan dolayı ev halkınızla birlikte necat bulasınız ve helâk olmayasınız diye kibrin bir zerresinin bile içinizde bulunmaması için çaba gösteriniz. Allah’a (C.C.) yönelin ve insanın bu dünyada birini ne kadar sevmesi mümkünse, o kadar çok Allah’ı (C.C.) sevin ve insanın bu dünyada birinden ne kadar korkması mümkünse, o kadar çok Rabbinizden korkun. Eğer Allah’ın (c.c.) size merhamet etmesini istiyorsanız o zaman, kalbi pak, niyeti dürüst, iradesi tertemiz, tevazu sahibi, miskin ve şersiz kimse olunuz. [2]
[1] Mahlûkatın en düşüğü
[2] Nüzul-ül Mesih; Ruhani Hazain; c.18 s.402-403, 25 Ağustos 1909
