Hz. Resulüllah (S.A.V.) muhtemel yanlış anlamaları önlemeye çok dikkat ederdi. Bir gün zevcesi Hz. Safiye (R.A.) Mescitte kendisini görmeğe gelmişti. Geri döneceği vakit karanlık bastığından, Hz. Resulüllah (S.A.V.) eve kadar ona refakat etmeğe karar verdi. Yolda iki adama rastladılar. Yanındakinin kim olduğu hakkında onların içine şüphe düşmesin diye, Hz. Resulüllah (S.A.V.) kendilerini durdurdu ve zevcesinin yüzündeki peçeyi kaldırarak “Görüyorsunuz değil mi? Bu benim zevcem Safiyedir” dedi. O iki adam “Ya Resul Allah! Neden senin hakkında kötü bir fikre kapılacağımızı aklına getiriyorsun?” dedi. Hz. Resulüllah (S.A.V.): “Şeytan (yani kötü düşünceler) çok kere insanın kanında dolaşır. Bana karşı itimadınızın sarsılmasından çekinmiştim” diye karşılık verdi. (Buhari, Ebvab el-İtikâf).
